Oh, le Château!

Als klein meisje droomde ik al van mijn eigen kasteel. Boven in de toren uitkijken over het groene landschap. Een romantisch hemelbed in mijn slaapkamer. Uren wandelen door de weilanden met wilde bloemen. Ik moest dan ook even knipperen toen ik bij Oh, le Château! het pad opreed. Was mijn sprookje werkelijkheid geworden?

Op een wondermooi plekje in Zuid-Frankrijk ligt tussen de eeuwenoude bomen een schitterende Bed and Breakfast verscholen. Het is hier heerlijk rustig. Plots doemt er een warme stem op. “Welkom Eliza!” Eigenaresse Kim verschijnt uit het prachtige gebouw en is klaar om mijn koffers over te nemen. “Kom, ik ga je naar de kamer wijzen en leidt je meteen rond. Gerard staat al in de keuken om het diner voor vanavond voor je te bereiden.” Zodra ik mijn kamer betreed, voelt het als thuiskomen. Ieder plekje voelt prettig aan. Ik kan niet wachten om de rest te zien.

Kim laat me vol trots de gemeenschappelijke kamers zien waarna we door de openslaande deuren het terras betreden. De hibiscus om het terras staat in volle bloei. Als ik om me heen kijk zie ik het zwembad glinsteren in de Franse zon. Hier en daar, in schaduw en zon, staan kleine zitjes. Ik zie mezelf er al genieten van de rust van het platteland en het uitzicht op de weilanden. We nemen plaats op het terras waar Gerad en Miek me het verhaal vertellenachter de naam Oh, le Château! “Toen we het huis net hadden gekocht en uitlegden aan de burgemeester, de pakketbezorger, mensen uit het dorp om welk huis het dan ging, zeiden ze allemaal, Oh, le château! Natuurlijk is het huis geen echt kasteel met torens en kantelen, maar als de mensen hier het een kasteel noemen dan moet het zo zijn: Oh, le château!”

Het mag dan wel geen echt kasteel zijn, maar mijn sprookje is deze vakantie uitgekomen!