Eigenlijk was ik onderweg naar mijn goede vriend Spyros in Sidari toen ik een zandweggetje tussen de olijfbomen zag verdwijnen. Ik was zo nieuwsgierig waar het naar toe zou leiden, dat ik zonder nadenken het stuur omdraaide. Spyros zal het wel begrijpen dat ik wat later ben.

Hobbelend over de onverharde weg neem ik de ongerepte natuur in me op. De hoge cipressen vallen op in het droge landschap. Als ik niet meer verder kan door de vele gaten in de weg, zet ik mijn auto aan de kant. Ik volg het slingerende pad naar beneden en dan ineens ontsnapt me een enthousiasme kreet. In het schitterende heldere water zie ik misschien wel de mooiste rotsen die ik ooit heb gezien. Ze zijn wit en geel en zijn door de wind en het water gevormd.

Ik schuifel langs een klif het trapje af en strijk neer op een platte steen. Als ik Spyros vertel over dit plekje, dan snapt hij wel dat ik wat later ben.

Na een lange dag op Corfu rust ik uit in het prachtige Mastrogiannis Country Retreat.

Eigenlijk was ik onderweg naar mijn goede vriend Spyros in Sidari toen ik een zandweggetje tussen de olijfbomen zag verdwijnen. Ik was zo nieuwsgierig waar het naar toe zou leiden, dat ik zonder nadenken het stuur omdraaide. Spyros zal het wel begrijpen dat ik wat later ben.

Hobbelend over de onverharde weg neem ik de ongerepte natuur in me op. De hoge cipressen vallen op in het droge landschap. Als ik niet meer verder kan door de vele gaten in de weg, zet ik mijn auto aan de kant. Ik volg het slingerende pad naar beneden en dan ineens ontsnapt me een enthousiasme kreet. In het schitterende heldere water zie ik misschien wel de mooiste rotsen die ik ooit heb gezien. Ze zijn wit en geel en zijn door de wind en het water gevormd.

Ik schuifel langs een klif het trapje af en strijk neer op een platte steen. Als ik Spyros vertel over dit plekje, dan snapt hij wel dat ik wat later ben.

Na een lange dag op Corfu rust ik uit in het prachtige Mastrogiannis Country Retreat.

29 december, 2015|0 Reacties

Gerelateerde berichten

Laat een reactie achter