Borgo Artimino

Vaak zegt een eerste indruk al genoeg. Dan is het ja of nee. En bij Borgo Artimino was het meteen: ja, met een heel groot uitroepteken. Vanochtend reed ik over een slingerende bergweg richting Borgo Artimino waar ik heb afgesproken met Lorenzo. En telkens als ik dacht: ik ben er bijna, bleek ik toch nog een bocht om te moeten. En toen doemde er ineens een groot hotel voor me op. Dat klopte volgens de aanwijzingen, want daar zou ik Lorenzo ontmoeten. Hij stapte in de auto. ‘Dit is ons hotel Paggeria Medicea’ vertelde hij, ‘Borgo Artimino’ ligt verderop. Maar de gasten van de appartementen mogen ook gebruikmaken van het zwembad en de tennisbaan hier.’ Natuurlijk hadden we dat stukje langs de prachtige cipressen kunnen lopen, maar mijn geduld was niet meer te stoppen. En een paar minuten later reden we onder een grote, stenen poort door een mooi middeleeuws dorpje binnen. Met een gezellig pleintje met een restaurant en wat winkeltjes. ‘Benvenuti a Borgo Artimino’ hoorde ik Lorenzo nog zeggen, maar ik had alleen nog maar oog voor deze prachtige Borgo. We reden door de smalle straatjes met eeuwenoude huizen en toen kwam ik aan bij de appartementen. En ook binnen was het Toscane dat er hoogtij vierde, gecombineerd met licht en ruimte, landelijk en frisse kleuren. Lorenzo is inmiddels terug naar het hotel en ik loop een stukje door in mijn nieuwe dorp. Even sta ik stil en kijk uit over de Toscaanse heuvels en de wijnvelden die schitteren in de zon. Je hebt maar één keer een eerste indruk, bedenk ik me, en ja daarna kan het niet meer stuk.